Niedziela po Bożym Narodzeniu stawia w centrum Świętą Rodzinę, w której narodził się Zbawiciel świata. Ta mała wspólnota osób jest w jakiś sposób wzorem dla każdej rodziny, która z Maryi, Józefa i Jezusa może czerpać inspirację do przeżywania swojego powołania. W tym roku liturgia tego dnia przywołuje wydarzenie ofiarowania Jezusa w świątyni. Całe wydarzenie Łukasz podsumowuje w ten sposób:
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret (Łk 2,22-40)
W ostatnią niedzielę adwentu w tym roku liturgia stawia przed nami scenę zwiastowania. W kontekście całej liturgii słowa uderza dynamika tajemnicy wcielenia. Św. Łukasz już od pierwszego słowa pokazuje kto prowadzi całe to wydarzenie. Ewangelista zapisał:
Bóg posłał anioła do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef z rodu Dawida (Łk 1,26)
W pierwszą niedzielę adwentową liturgia wprowadzała nas w klimat tęsknoty i wyczekiwania. Dzisiejsza liturgia to w pewien sposób odpowiedź na tamto wołanie. Oto Bóg kieruje do swojego ludu orędzie pocieszenia, obwieszcza swoje przyjście i wzywa do przygotowania drogi dla Niego. Wszystko dokonuje się na pustyni: na pustyni woła głos, na pustyni człowiek jest wezwany do przygotowania drogi. Jan Chrzciciel, człowiek pustyni zapowiada Tego który jest blisko tymi słowami:
idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, on zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym (Mk 1,1-9)
Dzisiejsza niedziela rozpoczyna nowy rok liturgiczny, nowy Adwent. Choć powszechnie mówi się, że jest to czas radosnego oczekiwania, to jednak nie oczekiwanie w tych dniach istotą. Nazwa adwent pochodzi od łacińskiego adventus co oznacza przyjście. Zaczynamy więc przede wszystkim czas, w którym Pan przypomina, oznajmia i obwieszcza że przyjdzie. Adwent więc to przede wszystkim czas Boga, czas Jego przychodzenia – a dopiero w drugiej kolejności – to czas oczekiwania. Nie byłoby oczekiwania, gdyby nie było orędzia o przyjściu, o powrocie Pana.
W tym czasie Jezus kieruje do nas wezwanie do czuwania. W Ewangelii św. Marka powie:
Co wam mówię, do wszystkich mówię: czuwajcie! (Mk 13,33-37)
Follow
Recent Comments