Relacja mężczyzny i kobiety stoi w centrum Ewangelii najbliższej niedzieli. O tą relację pytają Jezusa faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę. Na pytanie o to, czy można porzucić żonę, Jezus odpowiada w sposób, który objawia głębsze spojrzenie na ludzkie relacje i małżeństwo mówi On:
na początku stworzenia Bóg «stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem». A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela (Mk 10,2-16)
Faryzeusze, zadając swoje pytanie, pokazują ich sposób myślenia. Pytają o to, czy można, czy jest zadowolone czy zabronione oddalenie żony. W ten sposób dają wyraz logice prawa, które jest jedynie zewnętrzną normą. Bycie w relacji małżeńskiej bądź jej zerwanie było dla nich jedynie kwestią pewnego porządku, reguł.
Na ich pytanie Jezus odpowiada w sposób, który odsłania pełną prawdę o małżeństwie. Nie mówi On o tym co dozwolone a co zabronione. Początkiem i fundamentem dla niego nie jest norma, w którą człowiek powinien się zmieścić. Punktem wyjścia swojej wypowiedzi czyni on prawdę o tym kim są małżonkowie.
Bóg uczynił dwojga jednym ciałem, aby w ten sposób objawiali światu miłość Boga. Uczynił ich jednością i sprawił że człowiek opuszcza ojca i matkę, łącząc się ze swoją żoną, aby w ten sposób objawić tajemnicę Syna Bożego. To On opuścił swojego Ojca, aby złączyć się ze swoją oblubienicą-ludzkością. Jedność nie jest więc narzuconą normą, ale najgłębszą prawdą o relacji mężczyzny i kobiety.
Zniszczenie relacji w świetle słów Jezusa nie jest więc przekroczeniem normy, ale jest raną zadaną samej osobie, jest zaprzeczeniem prawdy o człowieku. Tylko na tym poziomie rozumienia relacji można zrozumieć słowa o nierozerwalności małżeństwa. Ono nie jest jedynie czymś umownym, ale jest najpełniejszym objawieniem prawdy o Bogu i o człowieku.
Follow
